Bir Mimarlık Akımı Olarak:Modernizm
Ocak 18, 2021
Modernizm; 19. YY. sanayi devrimine dayanan gelişmelere (bilim ,teknik ve endüstrinin gelişmesi, zevkin sade ve işlevsele yönelmesi) sonucu özgünlüğe dayanır. Aynı zamanda gelenek ve tarihi reddederek işlevselliği ön plana çıkarır. İnsanları makine yerine koyan ana kurallara karşı çıkar. Peki modern mimarlık nedir?
Modern mimari nedir kısaca açıklamak gerekirse; süslemeyi reddetmek ve minimalizmi benimsemek gibi öğeler yer alır. Klasik mimarlık geleneklerine karşı bir isyandır. Ayrıca; modern mimarlık mimarları arasında Amerikalı Frank Lloyd Wright, Alman Ludwig Mies van der Rohe ve İsviçre doğumlu Le Corbusier gibi ünlü mimarlar vardır.
Modern Mimarlık Nasıl Ortaya Çıkmıştır?
Modern mimarlık tarihi, 1.Dünya Savaşından sonra birçok Avrupa ülkesinde kendini göstermeye başlamıştır. Modern materyallerin “rasyonel” kullanımına, işlevselce planlama ilkelerine ve tarihsel oyma ve süslemenin reddine dayanıyordu. Bu tarz genel olarak modern olarak tanımlanmış olsa da, Uluslararası stil ve işlevselliği de kullanılmıştır. Peki modern mimarlık nasıl ortaya çıkmıştır?
19. yüzyılın ortalarından beri. Modern teknolojiyi pratikte ve teoride özümsemek ve çağına uygun modern bir mimari tarzı oluşturmak için tekrarlanan girişimler olmuştur. İşlevsel bir yaklaşım, tasarım için eskiden eklektik(her sistemin sunduğu en iyi şeyi almak) yaklaşımın yerini almıştır.
Londra'da (1851), olağanüstü bir incelik elde edildi. İlerleyen yıllarda demir, çelik ve cam mimarlar ve mühendisler, tren hangarları, mağazalar ve pazar salonlarının geniş iç alanlarını kapsıyordu, ancak çoğu zaman yapısal formlar ilgisiz süslemeyle örtüldü.
Modern mimarlık mimarları olan Le Corbusier, Frank Lloyd Wright, Ludwig Mies van der Rohe ve daha pek çok mimar, modern mimarlık ve uluslararası işlevsellik isimlerine de cevap veren mirasımıza, modern mimarlık ve işlevselliğin isimlerini de ekledi. “Az Çoktur.” ve “Form İşlevi Takip Eder.” gibi sloganlar altında modernistler, tasarımda sadelik, materyallerin kullanımında rasyonalizm ve planlamada işlevselcilik gibi idealleri desteklediler. Her ne kadar bazı binalarının yaşanmaz olduğu söylense de soyut sanatın güzel parçaları gibi, onlar kesinlikle yeni dünyanın sembolleriydi.
1919'da ünlü mimar Walter Gropius kısa süre sonra bu yeni ilkelere dayanarak kendi tasarım okulunu kurdu. Bu okul, Bauhaus'u (“inşaat evi” için Almanca), en sonunda 20. yüzyılın en etkili sanat kurumu olacaktı.
Bauhaus (1919-1933), daha sonra, Hannes Meyer adında bir adam tarafından yönetildi(ki bu, en büyük Bauhaus üyelerinden [Marcel Breuer] ve diğerlerinin istifa etmesi için zorladı. Ludwig Mies van der Rohe, 20. yüzyılın en ünlü mimarlarından bazılarını eğitti.60 yıldan uzun süredir mimarlık teorisine ve pratiğine hükmedecek olan “Az çoktur.” adlı ilkesi hakim olacaktır. Şüphesiz ki Bauhaus modern mimarlık tarihi açısından oldukça önemlidir.
Ne yazık ki, Bauhaus'un işi, tesadüfen Naziler tarafından kısaltıldı. Hitler iktidara geldikten kısa bir süre sonra, Walter Gropius,Ludwig Mies van der Rohe ve şirket Harvard'a, diğer akademik kurumlara ve genel olarak mimarlığa hakim olmaya başladıkları Amerika'ya kaçtılar.
1920 yılına gelindiğinde, geleneksel süslemelere başvurmadan, çağdaş anlamda içsel bir öneme veya güzelliğe ulaşacak olursak, yapı biçimlerinin işlev ve materyalleri tarafından belirlenmesi gerektiği giderek daha geniş bir anlayışa ulaştı. Bir binayı, çok sayıdaki malzemeden oluşan ağır bir kitle olarak görmek yerine, modern mimarinin önde gelen inisiyatifleri, onu hafif, ince perde duvarlarla çevrelenmiş ve ince iskeleler üzerinde duran bir alan hacmi olarak görüyordu. Modern mimarinin görsel estetiği büyük ölçüde makine ve soyut resim ve heykelden esinlenmiştir.
1932'de "Uluslararası tarz" etiketi, modern mimarlık da, Modern Sanat Müzesi, New York şehri tarafından, dünya çapında artan kabulünü öngörerek uygulandı. Amerika Birleşik Devletleri 1930'larda Gropius, Mies ve Breuer'un göçünden sonra modern mimarinin bir kalesi haline geldi.20. yüzyılın ortalarına kadar modern mimarlık, küresel toplumun giderek karmaşıklaşan bina ihtiyaçları ile başa çıkmak için etkili bir araç haline gelmişti. Harrison ve Abramovitz ve Skidmore, Owings ve Merrill gibi büyük mimarlık firmaları, II. Dünya Savaşı'ndan sonra dünya çapında modern mimariyi popüler hale getirdi.
Giderek, 1950'lerde modern mimarlık, kısırlığı, “kurumsal” anonimliği ve bölgesel yapı geleneklerini göz ardı etmesi nedeniyle eleştirilmiştir.Yapının ve malzemelerin temel vurgusu devam etse de, yeni nesil mimarlar tarafından daha çeşitli ve bireysel, aynı zamanda bölgeselci, ifade biçimleri arandı.Bu eğilim Louis Kahn'ın eserlerinde belliydi.
1960'larda, öncesinden Robert Venturi'nin yazılarında dile getirilen modern mimariye daha az evrimsel ve daha devrimci bir eleştirel tepki oluşturmaya başladı. Mimarlar bağlam ve gelenek ile daha fazla ilgilenmeye başladılar. Bir zamanlar modernizm tarafından sürgün edilen süs, çoğu zaman yüksek teknolojili materyallerde yeniden yorumlanmasına rağmen, çoğunlukla tarihsel olarak yeniden canlanma biçiminde geri döndü. Bu, çağdaş sahnede stilistik bir eklektizm ile sonuçlandı.
Modern Mimarlık İlkeleri
- Açık yaşam alanları.
Wright ve çağdaşları, ayrı odaların yaşam akışını engellediğini düşündüler. Modernist evler genellikle yemek, rahatlama ve eğlenmek için mekanları birleştiren açık kat planlarına sahiptir.
- Temiz, geometrik çizgiler
- Teknolojik olarak gelişmiş malzemeler.
- Form işlevi takip eder.
Görünüzü nasıl karakterize edilir?
- Asimetrik bileşimler.
- Genel kübik veya silindirik şekillerin kullanımı.
- Düz katlar.
- Betonarme yapı kullanımı.
- Genellikle yatay bantlarda büyük pencereler oluşturan metal ve cam çerçeveler.
- Süsleme veya pervazların olmaması.
- Beyaz veya krem renk eğilimi.
Modern bir yapıda nelere bakılmalı?
- Dikdörtgen veya kübist şekiller
- Minimal veya hiç süsleme yok
- Çelik veya betonarme
- Geniş pencereler
- Açık plan
Yaşam Tarzı
Serbest alan kavramını onurlandırmak için modern evler inşa edildi. Duygusal süslemelerin ve dağınıklığın reddedilmesinin yanı sıra son derece işlevsel yaşama örnek alındı.
Bununla birlikte, modern hareket eleştirilmeye başlandı, çünkü onun özgürlük bağlılığı işlevi, temel insan ihtiyaçlarını göz ardı etti. Örneğin, modern apartman komplekslerinin yükselmesi dikey alanın büyük bir kullanımı olabilir, ancak doğal yeşillik ve ortak alanların eksikliği, insan etkileşimini engellemeye eğilimlidir. Evdeki gerçekten açık alan, mahremiyet ihtiyaçlarını engelleyebilir ve pek çok insan aslında tamamen duygusal nesneler içermeyen bir hayatı yaşamak istemiyor.
Ancak modernist fikirler, bazı gizlilik ve depolama alanlarını korurken, ferahlık hissini yansıtan modifiye açık kat planları biçiminde çağdaş mimariye sıçrama yaptı.
Planlar genellikle açık plan iç mekanlarla gevşek bir şekilde düzenlenmiş olacaktı. Walter Gropius (1883-1969) ve Le Corbusier (1887-1965) hareketin liderleriydi. İkincisinin, özellikle de İkinci Dünya Savaşından sonra, birçok kamu konutu planıyla İngiltere’de derin bir etkisi oldu. Britanya'da Modern Hareketi terimi, 1930'ların modernist tasarımlarını 1960'ların başlarına kadar tanımlamak için kullanılmıştır. Modern mimarlık akımı, uzunca açıkladık, eğer sormak istediğiniz birşey olursa yorum yapmayı unutmayın.
0 yorum